Sećanja – Zvezdina prva titula iz 1946.

Posle odigravanja prvog posleratnog državnog fudbalskog turnira u fudbalu od 2. do 9. septembra 1945. godine, koje je osvojila reprezentacija Srbije, stekli su se uslovi za odigravanje prvih zvaničnih utakmica klubova iz svih republika. Nakon niza upešnih priredbi koje su se u pojedinim granama sporta odigrale za vreme leta, Fiskulturni odbori su raspisali i takmičenja u fudbalu i napravili sistem takmičenja.

U Srbiji se igralo po okruzima i gradovima. U prvoj zoni igrali su okruzi: Beograd, Šabac, Valjevo i Požarevac. Drugu zonu činili su okruzi Kruševca, Čačka, Jagodine i Užica. U trećoj zoni igrali su okruzi: Niš, Prokuplje, Zaječar i Pirot, a u četvrtoj: Vranje, Leskovac, Kragujevac, kao i pobednik utakmice Sandžak (Novi Pazar) - Jedinstvo (Priština).

Prvo zvanično prvenstvo NR Srbije započeto je 30. septembra 1945. godine u prvoj zoni, prvenstvom okruga Beograda. FOB (Fiskulturni odbor Beograda) je takmičenje organizovao po grupama. U eliminacionoj fazi igralo je 15 klubova koji su bili raspoređeni u grupe „Sava“ (Radnički, Beograd, Poštar, Botip, Brodarac, Građevinac i Kosmaj) i „Dunav“ (Crvena zvezda, Metalac, Borac, Grafičar, Sloboda, Drvodeljac, Vračar i Železničar). Posle završenog jesenjeg dela prvenstva, u grupi „Dunav“ prva je bila Crvena zvezda, ispred Metalca, a u grupi „Sava“ najbolji su bili Radnički i Beograd. Najbolji strelac prvog dela prvenstva bio je fudbaler Crvene zvezde Kosta Tomašević koji je postigao 21 gol.

Finalni deo prvenstva odigran je na proleće, i u njemu su učestvovala po dva prvoplasirana kluba iz svake grupe, kao i prvak iz grupe „Zemin“, Sremac. Završnica prvenstva Beograda odigrana je po jednostrukom bod sistemu od 17. marta do 5. maja 1946. godine. Posle odigranih pet utakmica, prvo posleratno prvenstvo Beograda je osvojio FD Metalac ispred OFD Crvena zvezda. Ova dva kluba osvojila su isti broj bodova, ali je Metalac imao bolju gol razliku. Na taj način, Metalac i Crvena zvezda su se kvalifikovali za završnicu prvenstva NR Srbije. Prvaci svojih okruga u Srbiji bili su: Borac iz Čačka (Čačanski okrug), Radnički iz Pirota (Pirotski okrug), Javor iz Jagodine (Moravski okrug), Budućnost iz Valjeva (Valjevski okrug), Zakić iz Kruševca (Kruševački okrug), Železničar iz Niša (Niški okrug), Kaćuša iz Kuršumlije (Toplički okrug), Kosta Stamenković iz Leskova (Leskovački okrug), Rudar iz Kostolca (Požarevački okrug), Sloboda iz Užica (Užički okrug), Radnički iz Šapca (Šabački okrug), Radnički iz Kragujevca (Kragujevački okrug), Jedinstvo iz Prištine (Kosovski okrug).

Završno prvenstvo NR Srbije počelo je 19. maja, a završeno je 30. juna 1946. godine. U propozicijama takmičenja je pisalo:

- nakon poslednjeg kola biće proglašen zvanični prvak NR Srbije u fudbalu, prvi i drugi će se kvalifikovati za Državno prvenstvo FNR Jugoslavije za sezonu 1946/47, a treći će se direktno plasirati u Republičku ligu NR Srbije.

Za završno prvenstvo NR Srbije kvalifikovali su se: Crvena zvezda i Metalac (Beograd), Borac (Čačak), Železničar (Niš), Jedinstvo (Smederevo) i Radnički (Kragujevac). Prvu utakmicu Crvena zvezda je odigrala protiv Borca u Čačku 19. maja i doživela je poraz rezultatom 2:1, i to je bio i jedini poraz našeg kluba u finalnom takmičenju. Na sledećoj utakmici, 16. juna, Crvena zvezda je pobedila gradskog rivala Metalac sa 1:0, a potom je pobedu zabeležila i na gostovanju, 23. juna, protiv Radničkog (2:1). Sledeća pobeda zabeležena je u Beogradu, 27. juna protiv Jedinstva, i to čak 8:0. Poslednja i odlučujuća utakmica igrana je u Beogradu 30. juna, a Crvena zvezda je savladala Železničar sa 4:1. Na taj način, Crvena zvezda je zasluženo osvojila svoju prvu titulu prvaka NR Srbije od svog postojanja, i ona joj je omogućila kvalifikaciju i učešće u prvom državnom prvenstvu FNRJ u fudbalu. Crvena zvezda je imala i najboljeg strelca finalnog takmičenja - u pitanju je bio Jovan Jezerkić, koji je postigao sedam golova.

Titulu su osvojili: Aleksandar Atanacković, Milenko Drakulić, Predrag Đajić, Mihajlo Ilić, Jovan Jezerkić, Mladen Kašanin, Milan Krstić, Ljubomir Lovrić, Rajko Mitić, Miodrag Mališa Petrović, Miomir Petrović, Vladimir Pečenčić, Mihajlo Popović, Miodrag Savić, Dragomir Skerlić, Ljubiša Spajić, Aleksandar Stanković, Branko Stanković, Momčilo Tasić, Kosta Tomašević, Milovan Ćirić, Đura Horvatinović, Momčilo Šapinac. Trener slavne generacije bio je Svetislav Glišović.