Šampioni države 1992.

Crvena zvezda je 1992, drugi put u svojoj bogatoj istoriji, treći put uzastopno bila državni prvak. Trener ekipe bio je iksusni Vladimir Vladica Popović, koji je predvodio crveno-bele i prilikom ubedljivog trijumfa u Tokiju protiv južnoameričkog šampiona, čileanske ekipe Kolo Kolo (3:0), kada je Zvezda evropskoj kruni pridodala i svetsku. Pored Vladice Popovića, u stručnom štabu su bila i velika imena: lekar Branko Nešović, kondicioni trener Predrag Stanojević, fizioterapeut Mišo Bukumirović… Oni su uspeli da održe visok nivo pripremljenosti svakog pojedinca. Glavni i jedini konkurent u borbi za titulu je bio Partizan, a oba prvenstvena derbija su završena bez pobednika (2:2 na JNA, 0:0 na Marakani).

Šampionat 1991/92 je počeo bez klubova iz Hrvatske i Slovenije, koje su se osamostalile kao države, a na kraju su takmičenje napustili i klubovi iz Bosne i Hercegovine, pa Crvena zvezda u poslednjem kolu nije gostovala Željezničaru u Sarajevu. Međutim , taj meč nije imao nikakav takmičarski značaj, jer je Zvezda već obezbedila ukupno 20. titulu šampiona.

Treći put uzastopno najbolji strelac prvenstva je bio Darko Pančev (28 mečeva - 25 golova), a u Zvezdinoj zlatnoj generaciji u toj sezoni su bili i asovi poput: Dejana Savićevića, Vladimira Jugovića, Siniše Mihajlovića, Miodraga Belodedića, Ilije Najdoskog, Duška Radinovića... Dobar golgeterski učinak imao je i Vladan Lukić (13 utakmica -7 golova).

Bila je to poslednja sezona u kojoj su učestvovali klubovi iz Bosne i Hercegovine (sa jednim izuzetkom) i Makedonije. Ujedno i poslednja sezona fudbalskog prvenstva SFR Jugoslavije, pošto je od naredne oformljeno prvenstvo SR Jugoslavije. Ove republike su 1992. godine proglasile nezavisnost, a usled rata u Bosni, klubovi iz ove zemlje nisu završili sezonu. Jedino je banjalučki Borac iz Republike Srpske odigrao čitavo prvenstvo. Konačan izgled vrha tabele je bio ovakav:

Crvena zvezda 33 23 5 4 5 77:24 50
Partizan 33 21 10 4 2 59:18 46
Vojvodina 33 19 5 4 9 45:31 42
OFK Beograd 33 19 8 3 6 62:36 41

U nastalim mukama zbog komadanja države i fudbalske lige, zbog rasplamsalog rata na području Jugoslavije, koja je brzo nestala kao zajednička država svih naroda i narodnosti, po prirodi stvari brzo je nestao i šampionski tim Crvene zvezde, prethodno dosegavši najviše visine u istoriji jugoslovenskog fudbala.